Υπάρχουν παιδιά που απλώνουν μόνο τα χέρια τους στα τζάμια
Υπάρχουν παιδιά που τα μάτια τους μόνο είναι ζωής σημάδια
Και υπάρχουν παιδιά που δεν μπορούν να δουν τον εαυτό τους
Και υπάρχουν παιδιά που δεν μπορούν να αγγίξουν το πρόσωπό τους

Ποιος ξέρει γιατί , σ΄ αυτή την ζωή να μένουν ακόμα ;
Ποιος ξέρει γιατί να μένουν παιδιά... παιδιά αιώνια ;
Ποιος ξέρει γιατί μέσα στην σιωπή τι να γυρεύουν ;
Ποιος ξέρει γιατί στα αστέρια όλα τους να πιστεύουν ;

Υπάρχουν παιδιά που χρόνο, μέρα, τίποτα δεν γνωρίζουν
Υπάρχουν παιδιά που οι ενοχές των άλλων τα βασανίζουν
Υπάρχουν παιδιά που με την μοναξιά τους κοιτάζονται στα μάτια
Και είναι παιδιά, όπως τα άλλα παιδιά, που κι αυτά φαντάζονται παλάτια

Κώστας Καράμπελας